روز خیلی گرمی است و شما درست چند لحظه قبلچند لیوان آب سرکشیدید؛ یکی پس از دیگری. در پس نیاز ناگهانی که به وجود می‌آید، اندام لوبیایی شکل وجود دارند که به عنوان حسگرهای بسیار دقیقِ درونی کار می‌کنند. آن‌ها میزان مایعاتِ بدن را متوازن می‌کنند، مواد زائد را در خون شناسایی کرده و می‌دانند چه وقت ویتامین‌ها، مواد معدنی و هورمون‌هایی که شما برای زنده ماندن به آن‌هانیاز دارید را رها سازند….برای تماشای فیلم اینجـــــــــــــا کلیک کنید
نقش اصلی این اندام‌هاخلاص کردن بدن از مواد زائد و تبدیل آن‌ها به ادرار است. هشت لیتر خون بدن روزانه بین ۲۰ تا ۲۵ بار از کلیه‌ها عبور می‌کنند. بدین معنی که در مجموع، این اندام‌ها هر ۲۴ ساعت حدود ۱۸۰ لیترخون را تصویه می‌کنند. هنگامی که شما غذا و نوشیدنی می‌خورید، محتویات خون شما، پیوستهدر حال تغییر است که همین امر توضیح می‌دهد که چرا کلیه‌هاباید همیشه در حال انجام وظیفه باشند. خون از طریق سرخرگ‌ها وارد هر کلیه می‌شودسرخرگ‌ها پس از شاخه شاخه شدن رگ‌های بسیار ریزی را تشکیل می‌دهند که با واحدهای درونی خاصی به نام نفرون در هم پیچیده می‌شوند. در هر کلیه یک میلیون از این نفرون‌ها مجموعه‌ای از فیلترها و حسگرهای قوی راتشکیل می‌دهند که به دقت خون را تصفیه می‌کنند؛ این همان جاییست که ما می‌فهمیم این سیستم حساس داخلیچقدر دقیق و بی نقص کار می‌کند.
برای تصفیه‌ی خون، هر یک از نفرون‌هااز دو ابزار قدرتمند استفاده می‌کنند. یک ساختار نقطه مانند به نام گلومرولو لوله‌ای نی مانند و نخ مانند درازبه نام تیوبول گلومرول همانند یک صافی کار می‌کند و اجازه می‌دهد تنها مواد خاصی مانند ویتامین‌ها و مواد معدنی به تیوبول راه پیدا کنند. بعد از آن، کار این رگ خونی شناسایی هر کدام از موادی‌ستکه بدن به آن‌ها نیاز دارد. در این صورت آن‌ها به مقداری که بدنبه آن‌ها نیاز دارد باز جذب می‌شوند. بنابراین آن‌ها می‌توانند دوباره در خون به گردش درآیند.
اما خون فقط مواد مفید را حمل نمی‌کند. خون شامل مواد زائدی نیز هست و نفرون‌ها باید بدانندکه با آن‌ها چه کار کنند. تیوبول‌ها ترکیباتی را که بدن به آن‌هانیازی ندارد شناسایی می‌کنند مانند اوره که از شکستن پروتئین‌هابر جای می‌ماند و آن‌ها را به عنوان ادرار از طریق دو لوله طویل به نام میزنای به بیرون ازکلیه‌ها هدایت می‌کنند. این لوله‌ها محتویاتشان رابرای تخلیه شدن به درون مثانه می‌ریزند و بدن شما را از شر این مواد زائد برای همیشه خلاص می‌کنند.
در درون ادرار آب نیز وجود دارد. اگر کلیه‌ها مقدار زیادی آب را در خونشناسایی کنند، برای مثال هنگامی که شما چندین لیوان آبیک دفعه سر کشیدید؛ کلیه‌ها مایعات اضافی را برای تخلیه شدنبه مثانه می‌فرستند. از سوی دیگر میزان پایین آب در خون، کلیه‌ها را به فعالیت وا می‌دارد تا مقداری از آن را به خون باز گردانند. بدین معنی که، آب کمتریبه ادرار راه پیدا می‌کند. به همین دلیل است که هنگامی که آب بدنتان کم می‌شود، ادرار زردتر به نظر می‌رسد. با تنظیم آب کلیه‌ها سطح مایعات بدن راتثبیت می‌کنند ولی این موازنه کردن دقیق،تنها توانایی کلیه‌ها نیست.
این اندام‌ها توانایی فعال کردنویتامین دی را نیز دارند که برای ترشح کردن هورمونی به نام رنینکه فشار خون را بالا می‌برد و هورمون دیگری به نام اریتروپوئیتین که باعث افزایش تولید سلول‌های خونی می‌شود. بدون کلیه‌ها، مایعات بدن ما از کنترل خارج می‌شدند. هر زمانی که ما چیزی می‌خوردیم خون ما انبوهی از مواد تفکیک نشده را دریافت می‌کرد و به زودی، تولید مواد زاید بدن ما را پُر می‌کرد و ما می‌مُردیم. بنابراین کلیه‌ها نه تنها باعث می‌شود کارها به راحتی انجام شوند بلکه باعث زنده ماندن ما نیز می‌شوند. پس قدردان این دو لوبیای سحر‌آمیز باشیم!
ترجمه و ویرایش زیرنویس : مهدی سلاجقه
منبع: گمانه